ข้อความสติงในภาษาจาวาจะต่างจากภาษาปาสคาลหรือซี โดยภาษาจาวาจะมองเป็นข้อมูลแบบอ้างอิง การเก็บข้อมูลสติงลงในตัวแปรจะไม่ใช่การเก็บข้อมูลงในหน่วยความจำจริงๆ แต่จะเป็นการอ้างไปที่หน่วยความจำที่เก็บสตริงนั้นอยู่แทน การประมวลกับสตริงนั้น จาวาจะมองเป็นวัตถุของคลาสสติง ซึ่งสามารถประกาศตัวแปรได้ดังนี้
String goodM = "Good Morning";
String name = " Programer";
ตัวอย่าง example4.java
public class example4 {
public static void main(String[] args) {
String goodM = "Good Morning";
String name = " Programer";
System.out.println(goodM + name);
}
}
ผลลัพธ์จากการรันโปรแกรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น